platenpraten met henk van straten
Unfortunately this page isn't available in English.
Sommige kende hem al in zijn jonge jaren als zanger van de hardcore band Maypole. Beter kennen we Henk van Straten als schrijver van romans als ‘Bidden en Vallen’, ‘Salvador’ en ‘Superlul’ en de journalistieke stukken en stukjes in onder meer De Volkskrant, Linda en De Correspondent. Zijn nieuwste boek ‘Wij zeggen hier niet halfbroer’ ligt vanaf 14 maart in de winkels, dat u het weet. Maar eerst gaan we het eens over zijn platenkast hebben…
Wat is je allereerste aanschaf?
“Ik vermoed een cassettebandje van New Kids On The Block. In de tijd voor de cd. Ik was tien of zo. Ik zong hem helemaal mee. Wacht, ik denk nog steeds: ‘Step one, we can have lots of fun. Step two, there’s so much we can do. Step three, it’s just you and me. Step four, I can give you more. Step five, don’t you know the time has arrived?”
Was de platenkast van je ouders goed te doen?
“Geen idee. Mijn moeder draaide nooit muziek. Mijn pa vaak de Stones en The Band. Maar ik herinner me geen kist met LP’s of zo. Gek, want mijn pa speelde in zijn jeugd altijd in bandjes.”
Het beste album allertijden is…
“Domme vraag. Geen antwoord op mogelijk. Ze gaan gepaard met levensfases toch? En met gemoedstoestanden. Albums die ankers in mijn leven waren zijn Appetite for Destruction van Guns n’ Roses. 40 Oz. To Freedom van Sublime. The Crying Light van Antony & The Johnsons. Something To Write Home About van The Get Up Kids. All Eyez On Me van Tupac. Nogmaals: domme vraag.”
Bij welk nummer houd je het niet droog?
“Don’t Stop Believing van Journey. Dat komt door de eindscène van de allerlaatste aflevering van The Sopranos. Het is bijna kitsch, maar het opent in mij een heel vat aan emoties.”
Wat is de beste Eindhovense plaat ooit?
“The Time of No Time Evermore van The Devil’s Blood. Of misschien toch iets van Stuurbaard Bakkebaard…”
Op welke plaat kun je het best hard gaan? Oftewel, beste dansplaat is…
“Ik dans niet. Ik sta aan de bar en doe alsof ik te stoer ben om te dansen, terwijl ik eigenlijk heel jaloers ben op mensen die het kunnen en durven. De beste dansplaat? Ik weet het echt niet.”
Doe je aan ‘guilty pleasures’?
“Of ik me schaam voor muziek die ik leuk vind, dat is dan eigenlijk de vraag hè? Nee. Ik vind veel van die nieuwe Justin Bieber tracks bijvoorbeeld heel lekker, maar schamen doe ik me er niet voor. Die shit zit gewoon goed in elkaar joh.”
Staat er muziek op tijdens het schrijven en zo ja, wat dan?
“Meestal klassiek. Cellomuziek van Bach en zo. De Canto Ostinato van Simeon ten Holt, want die brengt me in een soort werktrance. Soms ook sarama, de traditionele muziek die wordt gespeeld bij Thai bokswedstrijden in Thailand. Veel mensen worden helemaal gestoord van die muziek. Het is opzwepend en laat je niet met rust.”
Zijn er nog onder- en/of overschat te platen waarover je wat kwijt wil?
“De albums van Björn van der Doelen & Allez Soldaat. Ook uit Eindhoven. Ik vind dat op gelijke hoogte staan met Gerard van Maasakkers. Het zou veel bekender moeten zijn.”
Veel romans worden verfilmd, maar welke moet er op plaat gezet worden?
“Lord of the Flies van William Golding. Duistere muziek. Het beest in de mens. Geen black metal, want dat is te koud. Misschien iets dat klinkt als Converge of zo. Of als Danzig.”
Wat wordt er momenteel veel geluisterd?
“Door mij? Veel rapmuziek. Pusha T, Danny Brown, Young M.A. Dat soort dingen. Rap anno nu is spannend en gaat nog steeds met grote sprongen vooruit. Ik voel me er lekker bij. Kalm, zelfverzekerd, sterk.”
Meest romantische nummer is…
“Weer zoiets. Hoe kun je dat zeggen? Ook dit is afhankelijk van tijd, gemoedstoestand, etc. Maar laat ik nu zeggen: Fantini Farnese van Björn van der Doelen & Allez Soldaat. Dat is zo’n lief liedje.”
De allerbeste albumcover ooit is…
“Appetite for Destruction?”
Tijdens het cruisen staat er natuurlijk muziek op, welke?
“Mijn auto heeft alleen een cd-speler. Ik heb alleen al mijn cd’s weggedaan, in verband met Spotify en zo. Dus de paar cd’s die ik nog heb draai ik de héle tijd. De laatste weken is dat Best Wishes van de Cro-Mags. Dat album is zo hard. De stem van Harley Flanagan! Het geluid van zijn basgitaar!”
Laatste ontdekking die je de lezer niet wil onthouden…
“Young M.A, een jonge vrouwelijke rapper uit Brooklyn. Uitgesproken lesbienne. Snoeihard. Magnifieke flow, sublieme articulatie. Luister haar nummer Body Bag maar eens op Youtube of zo.”
Editie: DE POPEI maart
Foto: Jan Slieker
Unfortunately our mini-pop magazine "DE POPEI" isn't available in English
DE POPEI is the monthly mini-pop magazine published by POPEI.
DE POPEI is printed double sided on A3 and folded to flyer size. It is distributed at more than 200 addresses throughout Eindhoven and the surrounding area in a circulation of 2500 pieces.
Go to the Dutch version