Interview met Bart Brouwer over popworkshops, POPEI en nostalgie

interview met bart brouwer over popworkshops, popei en nostalgie

Wat volgens Bart Brouwer (bekend als toetsenist bij Flyin’ Spiderz en Betty Blue en jarenlang werkzaam voor Centrum voor de Kunsten Eindhoven) een beetje onderbelicht is in de hele POPEI geschiedenis, is wat voor een invloed de popworkshops hebben gehad. Daarom spreken we hem er over, inclusief een aantal leuke andere anekdotes.

Foto: Ranjit Singh Seen Photography

“De popworkshops waren echt heel belangrijk en daar is alles mee begonnen voor POPEI”, vertelt Bart. “De popworkshops zijn ontstaan door één van de geweldige ideeën van Mick van Son. Dat behoeft eerst wat uitleg over het ontstaan van POPEI.” Bart probeert een kort tijdslijntje te schetsen: “De gemeente gaf de groep Bots een ruimte om hun Bots Roadshow programma helemaal te ontwikkelen en te oefenen. Ze mochten daarvoor een grote ruimte aan de Zoutstraat gebruiken. Dat pand was eigenlijk van Gemeentewerken en in die ruimtes lagen verkeersborden, fietsenrekken, stoeptegels en dat soort dingen, het was een heel groot opslagmagazijn. Daar gebruikte de gemeente maar de helft van, dus in de ene helft, aan de voorkant, mocht Bots vooruit.”

Zaal A
“Op een gegeven moment was die Roadshow natuurlijk klaar en toen was er ruimte over. Daar maakten de Flyin’ Spiderz gebruik van om te repeteren en tegelijkertijd ook alles wat muziek maakte rondom Ad van Meurs. Ad zat daar bijvoorbeeld met z’n band Bleistift, al had hij verschillende bands en dat veranderde elke maand. Samen met de Spiderz gebruikten ze zaal A, dat zegt de oude gebruikers wel wat.”

“Dan stonden er gewoon 30 of 40 gitaren opgesteld en een geluidsinstallatie, voor Sonic Youth. Die waren daar ineens gewoon”

Sonic Youth, Nina Hagen en Herman Brood
“Aan de voorkant waren 2 kantoren en daar maakte op een gegeven moment ook de organisatie van het Midzomernacht Spektakel gebruik van”, vertelt Bart verder. “Dat was echt iets heel aparts hier in Eindhoven, dat event was te gek hoor! Heel erg leuk opgezet. Op een gegeven moment kreeg je te horen dat je niet kon oefenen omdat er bands voor het Midzomernacht Spektakel moesten repeteren en dan kwam je binnen en dan stonden er gewoon 30 of 40 gitaren opgesteld en een geluidsinstallatie, voor Sonic Youth. Die waren daar ineens gewoon. En een dag later was Nina Hagen daar aan het zingen. Die hebben daar ’s middags nog wat dingen doorgenomen met Herman Brood.”

Dr Pepper tune vanuit POPEI
“Ik was aan het spelen en het klapraam stond open”, vertelt Bart Brouwer. “Daarboven op de hoek was een groot reclamebedrijf en die had een prijsvraag uitgeschreven in Nederland voor het schrijven van een liedje voor Dr Pepper. We kenden dit frisdrank merk niet maar het was super groot in Amerika. En ze hadden een deal met Bavaria: als Bavaria Dr Pepper groot maakte in Nederland, dan gingen zij Bavaria groot maken in Amerika onder de naam Swinkels, en dat hebben ze gedaan. Ze waren dus op zoek naar muziek en ze hoorden mij beneden een beetje piano spelen. Toen dachten ze: ‘Waarom pakken we dat niet? Dan zijn we er vanaf.” Ze kwamen met 2 man naar beneden en vroegen in het Engels (want: Amerikanen) door de klapraam of ik een paar liedjes wilde schrijven voor Dr Pepper. Ze gaven me wat tekst en ik had binnen een paar uur al wat klaar. Ze kwamen luisteren en zeiden ‘You’re the one, great, great’. Toen heb ik dit uiteindelijk opgenomen.” Waarna Bart het deuntje neuriet wat helaas nergens meer te vinden is.

Broeinest van de underground
“Mick van Son was ook bij het Spektakel betrokken. Mick bleef uiteindelijk een beetje hangen, het was vanzelfsprekend en hij werd vrijwel automatisch beheerder van het pand. Er kwamen een paar bandjes bij, er werd wat meer gerepeteerd, er kwam een drankautomaat, Mick richtte zijn kantoor in en ging wat dingetjes bijhouden om verantwoording af te leggen aan de gemeente. Na een tijd werd er besloten een officiële stichting op te richten. De zalen werden wat aangepakt en er kon worden uitgebreid omdat de gemeente uit het pand weg ging en de drukkerij die er achter zat ook. Dus het werd groter en groter en op een gegeven moment waren er 6 of 7 zalen. Er kwamen steeds meer bands, want het was ondertussen wel echt een broeinest geworden van de underground en pop, wat heel leuk was. Er stonden soms wel 60 tot 100 fietsen tegen de gevel aan, zo hard werd er gewerkt en gespeeld.”

“Er stonden soms wel 60 tot 100 fietsen tegen de gevel aan, zo hard werd er gewerkt en gespeeld”

Slapen in caravans
“Wat ik zo leuk vond aan Mick van Son, is dat hij gewoon een heel mooi helder idee had. Hij verzon een weekend waarvoor mensen zich konden aanmelden om in een popband te leren spelen, waarin op vrijdag en zaterdag de hele dag werd gerepeteerd en op zondag voor genodigden een optreden plaatsvond. Er werden een aantal gerenommeerde popmuzikanten aangetrokken als docenten, bijvoorbeeld Bertus Borgers. En om die mensen te huisvesten (want ze kwamen ook van buiten Eindhoven) zette Mick wat caravans voor POPEI neer en hij bouwde in het pand nog gauw een douche. Er was toen nog geen woningbouw tegenover POPEI, dus de caravans konden op een groot veld staan, in de buurt van de oude Boerenbond. En toen was eigenlijk het idee geboren van de popworkshops. Daar moet ik Mick echt credits voor geven, dat mag ie ook wel een keer horen.”

Bart Brouwer_vroeger.jpg
Bart Brouwer in de studio in zaal D met de toen nieuwe Otari 8-sporen bandrecorder die Bart kreeg van z’n platenmaatschappij Warner Brothers

Hekel aan les geven?
“Ik werd er bij betrokken omdat 1 van de docenten ziek werd en ze toen met hun handen in hun haar zaten. Ik kwam al veel bij POPEI, zat in Flyin’ Spiderz en heb op het conservatorium gezeten, dus het was wel begrijpelijk dat ze me vroegen, maar daarvoor had ik nooit les gegeven. Ik dacht dat ik een hekel had aan les geven, dus ik hield het altijd ver weg. Maar ik heb het toch gedaan en ik vond het zo leuk, 3 dagen met die kids bezig te zijn. Dat was te gek en uiteindelijk evalueerden we het en het was ontzettend geslaagd. Toen ging Mick het structureren en hij zocht de samenwerking met het CKE, wat toen nog de Eindhovense Muziekschool heette, en die hadden er ook wel oren naar. In het begin was er een klein clubje met goede leraren zoals Bertus Borgers en Mirjam Snoeck. Het werd toch een pijler bij POPEI en dat is het lang geweest.”

“Buurtpop groeide zó uit, met docenten zoals Ruud Borgers, Rik Polman, Nico Spruijt en Bart Beks. Die hadden wel 30 of 40 bands”

Buurtpop
“Er kwam op een gegeven moment een man naar mij toe van Buurtwerk Eindhoven, die zei: ‘Dat is leuk, ik heb ook kinderen en jongelui die mee willen doen’, maar dat waren er veel te veel. Toen heeft POPEI zelf Buurtpop gestart en toen ging het loos, want die man kwam steeds weer met nieuwe groepjes aan. Ik bleef via het CKE popworkshops geven in POPEI. Ik had bijvoorbeeld 10 bands samen met de ander workshopsdocenten. Maar Buurtpop groeide zó uit, met 3 of 4 docenten zoals Ruud Borgers, Rik Polman, Nico Spruijt en Bart Beks. Die hadden wel 30 of 40 bands. Buurtpop heeft ook veel compilatiealbums gemaakt. Er zijn er stuk een of 5 of 6 gemaakt, volgens mij allemaal opgenomen bij Ken Kuipers en Marco van Wijnen in de studio van POPEI.”

1 van de uitgebrachte Buurtpop CD's

Beroemdheden
“POPEI werd de hele dag bevolkt met bands die er repeteerden etc. En natuurlijk zat er tussendoor in een zaaltje Beef te repeteren en Peter Pan Speedrock en Betty Blue, et cetera. Je kunt natuurlijk heel interessant doen over de muzikanten die later beroemd zijn geworden, maar voor mij zijn het die popworkshop bandjes en die LP’s - en die zijn leuk, want het waren allemaal eigen nummers - en de kinderen uit Hanevoet en noem allemaal maar op, maar ze vonden het geweldig en er zijn er een stel uitgekomen die nog steeds muziek maken.”

Thuis voelen
“Die bandjes kwamen allemaal samen en dat intieme, krakkemikkige, dat was heel leuk, dat was echt underground. Dat was echt punk. Dat mag tegenwoordig niet meer, je liep door die zalen heen en in die middenruimte kon je alle bands horen spelen. Dan ging je een biertje pakken dan stond Marga wat te tappen. Maar op een gegeven moment mocht er van alles niet meer. Die deur moest een brandwerende deur zijn van 4000 euro, de wc’s waren niet goed… Het gebouw werd slecht bevonden, terwijl wij er ons vreselijk goed thuis voelden. Het was een vrijplaats, een soort Tivoli in Kopenhagen maar dan op de Zoutstraat. Mensen waren echt vrij en bezig met muziek.”

Ruggengraat
Al met al hebben de workshops dus een ontzettend groot belang gespeeld in de ontwikkeling van POPEI. Als er alleen maar af en toe een underground bandje had gerepeteerd dan was het nooit zo uitgegroeid. Het gaf echt een maatschappelijk belang wat de gemeente graag ondersteunde. De popworkshops waren de ruggengraat.

Houd de dief!
Bart vertelt nog een ‘leuke’ anekdote: “Ik kan het me nog herinneren dat iemand op een gegeven moment een dakkoepel boven los schroef om in te breken. Hij sprong toen 3 meter naar beneden, kwam in het ontvangsthalletje terecht en daar was alles zó waanzinnig hermetisch afgesloten, waardoor die jongen niet weg kon, terwijl tegelijkertijd het alarm af ging. Hij werd natuurlijk helemaal gek en hij moest wachten tot er iemand kwam.” We kunnen ons levendig voorstellen dat hij ‘Hè, hè’ zei toen ie werd bevrijd.

Dit is een artikel in kader van 40 jaar POPEI. Lees ook het artikel van Paul van Gemert.

DE POPEI editie september 2021

Minipopblad DE POPEI / DE POPEI - Interviews

Gepubliceerd op 24/08/2021

10 vakantie leestips voor muzikanten

Platenpraten met Rob Bours en Roel Blommers

DE POPEI december 2022